hadi git şimdi sevgili
yarın gece yine gelirsin aynı saatte
dünyanın bütün hücrelerini
tek bir karede toplayan odamın yalnızlığına
tam ihanete koyulmuşken gözlerim
bir yıldızın oynaş yalancılığına
sen dokunursun ellerinle
hasretin okyanusları aşan maviliklerine
tanıdık bir efkârla gelirsin
demleniriz suskunluğun bin yaşamak olan tek bir anıyla
hadi git şimdi
yarın gece yine gelirsin
kurulursun üşüyen yatağımın bir köşesine
dokunuşları ayrılıklar utandıran bir gülümsemeyle gelirsin
silersin yüzümden yüzünün mahcup bekletişini
sarılırsın bir deli çocuk gibi
hadi git şimdi
yarın gece yine gelirsin
bu kentin yalnızlığına düşmüş
kırılmış
kanamış
öyküler buluruz kırık dökük kitaplığımdan
eşkıya bir aşkın yaşamak sevincini çalarız
radyoda çalan bir ezginin
sır vermez güzelliğine dair tahminler yürütürüz
hadi şimdi git
seni özlemekten yorgun düşmüş
özgür bir şiirle bulmalısın beni yarın gece
ama dur sevgili...
yani hayır
şimdi durma git
ve gelme yarın gece
özlemin o ıraklık kokan kederi olmasa
ben nasıl uyanırım sabaha
nasıl beklerim yarın gece aynı saatte
sen gelme
bırak bir şiire kaçak sevdaların onulmaz yaralarını
özgür hayalin gelsin